Kupowanie biletów na pociąg

Już od wielu lat nie ma w Rosji żadnej różnicy w cenach biletów dla Rosjan i obcokrajowców. Dlatego można mówić w jakimkolwiek języku, byle tylko kasjerka zrozumiała, że chodzi nam o bilet np. do jugosłowiańskiego Belgradu, a nie do rosyjskiego Biełgorodu, albo do Terespolu, a nie do mołdawskiego Tyraspolu.

Pociągi podmejskie

Pociągi podmiejskie popularnie są nazywane w Rosji «elektriczkami». Bilety nań można kupić bez żadnych problemów w każdej kasie podmiejskiej. Każdy bilet jest ważny w dniu zakupu, nie ma tu oznaczonej godziny przejazdu - można zatem jechać dowolnym pociągiem podmiejskim o dowolnej porze. Oczywiście w danym dniu.

W ostatnich latach pojawiły się też pociągi specjalne, na przykład ekspresy do lotnisk. W rozkładach są one oznaczone jako «Ekspress». Takie pociągi zatrzymują się tylko na dużych stacjach. Ale to są wyjątki.

W tych pociągach nie mapodziału na wagony 1. i 2. klasy; wszystkie są jednakowe.

Chociaż od niedawna wprowadzono tzw. Trasy próbne, na których kursują pociągi o wyższym komforcie jazdy, ale są one jeszcze rzadkością.

Do lotniska Domodiedowo kursująteż pociągi ekspresowe - trzeba w nich dopłacać za klasę pociągu.

W wagonach podmiejskich nie ma przedziałów - to jedna wielka kabina. Trzeba też uważać, bo nie ma w nich również toalet.

Zimą ogrzewanie wagonów - co znamienne - zależy od ich numeracji. Zwykle dobrze są ogrzewane wagony z numerami nieparzystymi. Dlatego jeśli w waszym wagonie jest zimno - wystarczy przejść do następnego i już można dalej jechać w cieple.

Kupując bilety na pociąg podmiejski, należy podać kasjerce albo nazwę stacji, albo numer strefy. Jeżeli chcecie kupić bilet w obydwie strony (jest ważny w dniu zakupu), należy koniecznie powiedzieć: "tuda i obratno" (tam i z powrotem). 

Konduktorzy w pociągach rosyjskich nie sprzedają biletów.

Teraz na wszystkich dworcach i nawielu stacjach w mieście przy wejściu i wyjściu z peronów są ustawione turnikiety (tzw. szlabany albo popularnie "łapy"), przez które można przejść tylko z biletem. Jest to wymuszona przez życie forma walki z gapowiczami. Dlatego nie należy miąć biletów, bo inaczejnie wejdzie on do czytnika, a my nie wejdziemy na peron.

Pociągi dalekobieżne

Pozostałe pociągi międzymiastowe dzielą się na: «płackartnyje» (sypialne, bez podziału na przedziały), «kupejnyje»( sypialne z czteromiejscowymi przedziałami), «SW» (spalnyje wagony - wagony sypialne typu «Wars»).

Między Moskwą i Sankt-Petersburgiem kursują też pociągi «sidiaczyje» (z miejscami siedzącymi). Są tu tylko miejsca siedzące, gdyż odległość między tymi miastami nie jest duża - 600 km, i czas przejazdu wynosi jedynie 6-9 godzin (w zależności od rodzaju pociągu).

Ceny biletów w dużym stopniu zależą od rodzaju pociągu. Najtańsze są bilety na pociągi «płackartnyje», droższe - na pociągi «kupejnyje», a najdroższe - na pociągi z wagonami «SW» (są nie w każdym pociągu).

Każdy pociąg (oprócz krótkobieżnych) ma wagon restauracyjny. W odróżnieniu od polskich wagonów restauracyjnych, rosyjskie są bardzo podobne do prawdziwej restauracji:  wchodzi się do środka, siada przy stoliku, czeka na kelnera itd.

Rozkłady jazdy

W rozkładach jazdy dla pociągów podmiejskich podaje się tylko czas odjazdu i nazwę stacji. Inne dane nie są już konieczne, bo te pociągi nie są zróżnicowane pod względem szybkości podróży i częstotliwości zatrzymywania się na stacjach pośrednich. W rozkładzie mogą być podane stacje, na których pociąg się nie zatrzymuje (zazwyczaj są to małe stacje).

W odróżnieniu od Polski nie ma zmiany rozkładu jazdy w okresie świąt Bożego Narodzenia, na Sylwestra, Wielkanoc, itp.

Każdy rozkład pociągów dalekobieżnych na dworcach moskiewskich jest podzielony na 2 części: w lewej - odjazdy z Moskwy i przyjazd do stacji końcowej, w prawej - odjazd ze stacji początkowej i przyjazd do Moskwy. 
Zazwyczaj nie podaje się w rozkładzie nazw stacji pośrednich. 

Dlatego też, chcąc się dowiedzieć, na jakich stacjach dany pociąg się zatrzymuje, należy skorzystać z usług informacji automatycznej, która w Moskwie istniej od co najmniej 10 lat. Są to stanowiska komputerowe, przy których należy wybrać kod stacji (wszystkie kody są podane w tabelce) i dzień odjazdu. Na monitorze komputera wyświetli się spis wszystkich pociągów na dany dzień oraz informacja o wolnych miejscach w wagonach wszystkich klas. 
Po uzyskaniu powyższych informacji, można udać się do kasy i kupić bilet. 

Uwaga! Dla pociągów międzynarodowych w rozkładzie jest podany czas przyjazdu tylko do ostatniej stacji na terenie Rosji (WNP). Dlatego też z rozkładu jazdy nie można się dowiedzieć o czas przyjazdu np. pociągu «Polonez» do Warszawy. 

Kupowanie biletów

Przy zakupie biletów kolejowych na pociągi dalekobieżne należy mieć paszport. Na każdym bilecie jest bowiem wydrukowane nazwisko pasażera. Przy wsiadaniu konduktor może poprosić o okazanie paszportu i porównać nazwisko w paszporcie z nazwiskiem na bilecie.

Bilety na pociągi dalekobieżne można kupić na 45 dni od planowanego dnia wyjazdu; bilety na pociągi międzynarodowe  – 30 dni wcześniej. 
Przy zakupie biletu płaci się za sam pociąg oraz tzw. podatek kasowy (za wydanie biletu). W razie zwrotu biletu, zwracana jest sama jego cena – bez podatku kasowego. 

Aby nic nie stracić, należy zwrócić bilet do trzech dni przed datą wyjazdu. 25 proc. Wartości biletu traci się w razie jego zwrotu na 1-3 dni przed datą wyjazdu; 50 proc. - jeśli bilet jest zwracany na 6 godzin przed wyjazdem, itd. 

Ciekawostka

W każdym razie, polskiemu zwrotowi «jechać na gapę» odpowiada rosyjska forma - «Ехать зайцем» (Jechać na zająca). Jeszcze do niedawna bowiem w pociągach można było bezplatne przewozić małych zwierząt domowych, w tym także zajęcy. Stąd też wzięło się określenie «jechaćna zająca»o kimś, kto jedzie bez biletu.