Busy (Маршрутные такси)

Trasy i system pracy

W odróżnieniu od polskich busów, w Moskwie (oraz w innych miastach) busy nie mają rozkładu jazdy i określonego trybu pracy.

Trasa, chociaż jest ściśle określona (przejazd po trasie jest kontrolowany przez system elektroniczny), rzadko jest oznaczona tabliczkami informacyjnymi. Często nie jest nawet oznaczony początkowy i końcowy przystanek, a o miejsce, w którym można wysiąść, trzeba pytać innych pasażerów.

Za to na każdym busie widnieje tabliczka z numerem i trasą przejazdu.

Często trasy marszrutek pokrywają się z trasami transportu miejskiego w najbardziej uczęszczanych rejonach miasta.

Wsiadanie i wysiadanie

Bus może zatrzymywać się na ulicy w każdym miejscu – wystarczy po prostu podnieść rękę. Jednak jeśli pojazd jest zapełniony, kierowca nie zatrzyma się.

Na przystankach początkowych kierowca zwykle czeka aż bus będzie pełny – gdy wszystkie miejsca są zajęte, bus rusza w trasę.

Jeśli chcecie wysiąść, proszę wcześniej uprzedzić o tym kierowcę. Może Was wysadzić w każdym miejscu.

Do busa wsiada się drugimi drzwiami. Pierwszymi drzwiami można wsiąść, jeśli chcecie jechać obok kierowcy.

Cennik i opłata za przejazd

Cennik jest wywieszony wewnątrz pojazdu. Przejazd kosztuje zwykle 20-30 rubli. Pieniądze podaje się kierowcy przez innych pasażerów. Reszta jest wydawana, bilet – nigdy.

Rada: jeśli nie chcecie w czasie całego przejazdu podawać cudzych pieniędzy, nie siadajcie w pierwszym rzędzie za kierowcą.

Właściwości przejazdu

To co wyróżnia jazdę busami to szybkość poruszania się po drogach.

W moskiewskich (petersburskich i innych) busach jako kierowcy jeżdżą przede wszystkim „goście” z Kaukazu i Średniej Azji. W sferze swej mentalności nie czują się ograniczeni przez zasady kultury jazdy na drodze, co daje im przewagę w porównaniu z pozostałymi kierowcami. Mogą ominąć korek jadąc po chodniku lub drogami wewnętrznymi przez podwórka, przejechać na czerwonym świetle, itp.

Jeśli oglądaliście film „Taxi”, możecie sobie wyobrazić, jak mogą jeździć busy. Kulturę jazdy przedstawia taki oto dowcip: „Schumacher miał 3 synów: dwóch z nich zostało rajdowcami, a trzeci kierowcą marszrutki”.

Dlatego też w takich busach należy zawsze mocno trzymać się w czasie jazdy.

Słowiańscy kierowcy jeżdżą ostrożniej, rzadko naruszając przepisy ruchu, a i prędkość jazdy jest mniejsza o 10-20%.

Władze moskiewskie ogłosiły, że od 2010 roku będą robić porządek z tzw. gastarbeiterami, a kierowcy i pojazdy będą przechodzić ostrzejszą kontrolę.

Póki co podróż marszrutka jest jednym z najczęstszych tematów do żartów.

Transport samochodowy

W czasach radzieckich jako marszrutki jeździły minibusy „RAF” wyprodukowane w Rydze. Po rozpadzie Związku Radzieckiego i postępującym kryzysie ekonomicznym, marszrutki zniknęły na jakiś czas z ulic miast.

Powróciły one w połowie lat 90-tych, kiedy to zaczęto w tym celu wykorzystywać mikrobusy wyprodukowane przez rosyjskie zakłady „GAZ” – „Gazela” i „Ził” – „Byczok”. Pojazdy te były przeznaczone na długie trasy, ale nie były przystosowane dla pasażerów stojących, żeby wsiąść i wysiąść trzeba było się schylać.

Obecnie coraz częściej zaczęły się pojawiać autobusy marki „Ford” produkcji rosyjskiej. Są one wyższe, jest w nich więcej miejsca, a wsiadanie i wysiadanie jest bardziej wygodne.